Bazyli Bohdan Tyszkiewicz

Pan Bazyli Tyszkiewicz w latach 1980-1981 r. aktywnie działał na rzecz utworzenia struktur Niezależnego Samodzielnego Związku Zawodowego „Solidarność” w Regionie Śląsko-Dąbrowskim. Po powołaniu latem 1981 r. Zarządu Regionu NSZZ „Solidarność” w Katowicach objął funkcję przewodniczącego Sekcji Rencistów i Emerytów. 
Na przełomie lat 1983 i 1984 wraz z działaczami byłej „Solidarności” Huty Pokój w Rudzie Śląskiej, podjął starania zmierzające do utworzenia nielegalnej struktury międzyzakładowej w Rudzie Śląskiej. W tym celu na powielaczu wykonywał ulotki, które zawierały treści wzywające do bojkotu zbliżających się wyborów do rad narodowych oraz krytyczne uwagi w stosunku do władz i ustroju PRL, które miały trafić do załogi Huty Pokój oraz do mieszkańców Rudy Śląskiej. W związku z powyższą działalnością został w dniu 8 VI 1984 r. został tymczasowo aresztowany. Usłyszał zarzuty, iż co najmniej od kwietnia 1983 r. do dnia 07.06.1984 r. zajmował się produkcją, przechowywaniem i rozpowszechnianiem nielegalnych ulotek zatytułowanych m.in. „Rajcowie Jaruzelskiego”, „Do znormalizowanego obywatela”, „Rodacy”, „Sól, pył i kandydaci na radnych”, których treści mogły zaszkodzić interesom PRL. 
Po umorzeniu postępowania karnego na mocy amnestii został zwolniony w dniu 1 VIII 1984 r. z Aresztu Śledczego w Katowicach. W październiku 1984 r. z jego inicjatywy powstał Komitet Pomocy Emerytom i Niepełnosprawnym w Katowicach, w skład którego weszli działacze Sekcji Emerytów i Rencistów Śląsko-Dąbrowskiej Solidarności. Struktura działała nielegalnie do 1988 r. zmieniając kilkukrotnie swoją nazwę. Pan Bazyli Tyszkiewicz jako przewodniczący tego stowarzyszenia brał czynny udział w manifestacjach organizowanych po tzw. mszach za Ojczyznę na terenie Gliwic, Katowic i Piekar Śląskich oraz w innych zgromadzeniach związanych z rocznicami np. pacyfikacji Kopalni Węgla Kamiennego „Wujek” w Katowicach.  Uczestniczył w rozpowszechnianiu i redagowaniu podziemnej literatury. 
W 1988 r. zaangażował się w działalność Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Górników, poległych podczas pacyfikacji KWK „Wujek” w grudniu 1981 r. Podczas strajków górników w sierpniu 1988 r. pełnił funkcję rzecznika prasowego przy Komitecie Strajkowym w Kopalni Węgla Kamiennego „Andaluzja” w Piekarach Śląskich, a także opiekuna zakładowej komórki Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność” przy Kopalni Węgla Kamiennego „Julian” w Piekarach Śląskich. W związku z czynnym udziałem w tym proteście wszczęto wobec niego postępowanie karne, które w lutym 1989 r. umorzono. 
Od 1988 r.  udzielał się w Komisji Interwencji i Praworządności NSZZ „Solidarność”, działającej przy bazylice Najświętszej Marii Panny w Piekarach Śląskich. 
W 1989 r. zaangażował się w działalność Miejskiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Rudzie Śląskiej, którego zadaniem było kierowanie lokalną kampanią wyborczą poprzedzającą wybory do Sejmu i Senatu wyznaczone na dzień 4 VI 1989 r.