Izabella Bronikowska

Była członkiem Komitetu Założycielskiego, następnie Komisji Zakładowej Pracowników Oświaty i Wychowania Rejonu Puławskiego, współorganizatorką strajku czynnego nauczycieli w Liceum Ogólnokształcącym im. A.J. ks. Czartoryskiego w Puławach, gdzie pracowała jako nauczycielka języka polskiego i wychowawca młodzieży. Po 13.12.1981 r. aktywnie uczestniczyła w tzw. „cichych marszach” protestacyjnych na terenie Puław, w czasie trwania dziennika TV – co stało się podstawą do jej zatrzymania 22.02.1982 r., a następnie internowania w Ośrodku Internowania dla Kobiet w Gołdapi. Po powrocie z internowania 25.03.1982 r. i ponownym rozpoczęciu pracy w LO nie zmieniła swoich poglądów i prowadzenia działalności związkowej i politycznej. Utrzymywała liczne kontakty z innymi działaczami opozycyjnymi z Puław i woj. lubelskiego. Swoje mieszkanie udostępniała na spotkania aktywistów podziemnej Solidarności. Organizowała różnego rodzaju imprezy /oświatowe, wychowawcze, kulturalne/, uroczystości patriotyczne z okazji rocznic historycznych wydarzeń, współorganizowała spotkania z ciekawymi ludźmi z kręgów opozycyjnych. Występowała także aktywnie w obronie innych represjonowanych nauczycieli z terenu Puław, a także młodzieży angażującej się w nielegalną działalność . Kolportowała wydawnictwa bezdebitowe. Aktywnie uczestniczyła we wszystkich Mszach „za Ojczyznę” i innych uroczystościach kościelnych organizowanych z inicjatywy b. działaczy „Solidarności”. Ze względu na swoją postawę i wpływ jaki wywierała na młodzież w LO im. Czartoryskiego oraz  za eksponowanie gazetek ściennych w styczniu 1984 /dot. laureatów Nagrody Nobla ze zdjęciem Lecha Wałęsy i listem gratulacyjnym papieża/ oraz w maju 1985 /o tematyce robotniczej z symbolicznym krzyżem, dot. Konstytucji 3 Maja z mapą Polski obejmująca Kresy/ była szykanowana. 28.06.1985 r. zwolniona z pracy w LO im. Czartoryskiego i decyzją wojewody lubelskiego „wyprowadzona z zawodu nauczyciela”. Mimo dosięgających ją represji nie zaprzestała działalności z młodzieżą. Kontynuowała ją m. in. jako katechetka przy kościele parafialnym NMP w Puławach, wpajając młodzieży właściwe wartości i postawy. Była też jedną z organizatorek letnich akcji „Wakacje z Bogiem”. Zaangażowała się także w działalność Towarzystwa Przyjaciół Puław, gdzie w latach 1987-1988 pełniła funkcję sekretarza. Doprowadziła również do zorganizowania w Puławach Terenowego Koła Stowarzyszenia Powściągliwość i Praca, które, podobnie jak TPP, skupiało opozycyjną inteligencję puławską, została jego prezesem. Z powodu swej działalności była inwigilowana i wzywana na rozmowy ostrzegawcze, a w jej domu przeprowadzano przeszukania w poszukiwaniu materiałów bezdebitowych, zastrzeżono jej także wyjazdy zagraniczne na okres 2 lat. W 1989 roku weszła w skład Komitetu Obywatelskiego w Puławach i bardzo aktywnie wspierała kampanię wyborczą kandydatów KO.