Wacław Stanisław Czakon

Będąc studentem III roku psychologii KUL, został zatrzymany przez Służbę Bezpieczeństwa w dniu 19.12.1981 r. w trakcie produkcji ulotek „o treści antypaństwowej, wzywających do strajku powszechnego” (m. in. informatora dot. wydarzeń w WSK Świdnik, odezwy, ulotek popierających „Solidarność” i krytykujących WRON). W dniu 20.12.1981 r. Wacław Czakon został osadzony w Areszcie Śledczym w Lublinie, a Wojskowa Prokuratura Garnizonowa wszczęła przeciw niemu postępowanie w trybie doraźnym i 24.12.1981 r. skierowała do sądu akt oskarżenia. Wyrokiem Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 14.01.1982 r. został on skazany na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, w zawieszeniu na 3 lata, grzywnę w wysokości 10.000 zł i 5000 opłat sądowych oraz dozór kuratora. W dniu 10.02.1982 r. Naczelna Prokuratura Wojskowa w Warszawie wniosła do Sądu Najwyższego – Izby Wojskowej Rewizję Nadzwyczajną. Po jej rozpatrzeniu, na mocy wyroku z 11.03.1982 r. Sąd Najwyższy - Izba Wojskowa uchylił wobec Wacława Czakona orzeczenie o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności, karze grzywny i oddaniu pod dozór kuratora, podwyższył natomiast wymierzoną karę do 2 lat pozbawienia wolności, z jednoczesnym zaliczeniem na poczet orzeczonej kary okresu tymczasowego aresztowania od 19.12.1981 r. do 14.01.1982 r. oraz obciążył opłatami na rzecz Skarbu Państwa za obie instancje w kwocie 6000 zł. Wacław Czakon nie zgłosił się do Aresztu Śledczego w Lublinie do odbywania kary i zaczął się ukrywać, pomagali mu w tym pracownicy naukowi KUL i niektórzy studenci. Postanowieniem z 27.12.1982 r. Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie zarządził  poszukiwanie listem gończym, który odwołano postanowieniem Sądu z dnia 4.08.1983 r. Na mocy tego postanowienia, na zasadzie amnestii z dnia 21.07.1983 r., Wacławowi Czakonowi darowano karę pozbawienia wolności w wymiarze 2 lat i nieściągnięte opłaty oraz koszty sądowe.