Kazimierz Kowalski

We wrześniu 1980 r. współorganizował strajk w Zakładach Przemysłu Odzieżowego „Modus” w Inowrocławiu. Od października 1980 r. pełnił funkcje Przewodniczącego Komitetu Strajkowego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w swoim zakładzie, a następnie zasiadał, jako członek, w Prezydium Miejskiego Komitetu Strajkowego w Inowrocławiu. Od 1 lutego 1981 r. pełnił funkcję przewodniczącego w Komisji Zakładowej  NSZZ „Solidarność” w ZPO „Modus” w Inowrocławiu. Po wprowadzeniu stanu wojennego i zawieszeniu działalności Związku wrócił na poprzednie stanowisko pracy, w dniu 14 grudnia 1981 r. W listopadzie 1982 r. jako autor listu skierowanego w marcu 1982 r. do wicepremiera Mieczysława Rakowskiego w sprawie „zastraszania i prześladowania członków Solidarności” został zaproszony na spotkanie z wicepremierem. W udzielonym wówczas wywiadzie prasowym poinformował o przeprowadzonej z nim rozmowie ostrzegawczej. W okresie stanu wojennego współorganizował pomoc finansową i żywnościową dla rodzin internowanych działaczy „Solidarności”. Od 17 grudnia 1981 do 1983 prowadził w Inowrocławiu akcje ulotkowe, a w latach 1981-1986 działał jako kolporter wydawnictw podziemnych. W okresie 14 maja 1984 r. do. 4 lipca 1985 r. był inwigilowany przez pion V Służby Bezpieczeństwa RUSW w Inowrocławiu z powodu nielegalnej działalności polegającej na kolportażu ulotek i broszur o „wrogiej treści skierowanej przeciwko naczelnym organom władzy państwowej i partyjnej”. W lipcu w 1985 r. z powodu prowadzonej działalności odmówiono ww. zgody na wyjazd do Francji.