Marek Linczowski

Pan Marek Linczowski od września 1980 r. był aktywnym członkiem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” Huty „Katowice”. Pełnił m.in. funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Wydziałowej.
Po ogłoszeniu stanu wojennego i delegalizacji związku nie zaprzestał prowadzenia działalności opozycyjnej. W dniach 13 - 23 XII 1981 r. brał czynny udział w strajku w zakładzie pracy. Za udział w strajku został zwolniony z pracy, jednak zwolnienie anulowano. 
W latach 1982-1983 był członkiem redakcji nielegalnego pisma „Wolny Związkowiec”. W dniu 11 XI 1982 r. został dyscyplinarnie zwolniony z Huty „Katowice” za zorganizowanie i udział w manifestacji opozycyjnej na terenie Huty „Katowice”. 
Pan Marek Linczowski organizował spotkania b. działaczy NSZZ „Solidarność” udostępniając na ten cel swoje mieszkanie. Ponadto organizował pomoc finansową dla osób internowanych. Był również kolporterem prasy podziemnej. 
W dniu 25 XI 1982 r. został internowany, a następnie w dniu 7 XII 1982 r. internowanie zostało zamienione na areszt tymczasowy. Przebywał w Areszcie Śledczym w Katowicach. 
Wojskowy Sąd Garnizonowy w Katowicach wyrokiem z dnia 28 III 1983 roku skazał Pana Marka Linczowskiego na pół roku pozbawienia wolności w zawieszeniu na dwa lata i 15 tysięcy złotych grzywny, a także zarządził niezwłoczne zwolnienie go z aresztu. 
Po zwolnieniu był przez Służbę Bezpieczeństwa rozpracowywany operacyjne. SB wysyłała do niego anonimy z pogróżkami, a w sierpniu 1985 r. dokonała w jego miejscu zamieszkania przeszukania, w wyniku którego zakwestionowano u niego m.in. literaturę niepodległościową i ulotki. Pan Marek Linczowski został zatrzymany na 48 godzin i zwolniony po przeprowadzeniu z nim tzw. rozmowy ostrzegawczej. SB uznawała Pana Marka Linczowskiego za „fanatyka religijnego” i jednego z inicjatorów organizacji mszy za ojczyznę, odbywających się w 1985 r. raz w miesiącu w ramach Duszpasterstwa Ludzi Pracy w parafii św. Antoniego w Dąbrowie Górniczej.