Janusz Wyszyński

Janusz Wyszyński był pracownikiem Dyrekcji Rejonowej Kolei Państwowych w Białymstoku. Od początku lat osiemdziesiątych zaangażował się w działalność opozycyjną. Od lutego 1981 r. pełnił funkcję przewodniczącego KZ NSZZ „Solidarność” w zakładzie pracy oraz zastępcy przewodniczącego Rejonowej Komisji Porozumiewawczej Kolejarzy NSZZ „Solidarność” DRKP, która obejmowała wszystkie służby i zakłady kolejowe pod zarządem DRKP. W październiku 1981 r. został delegatem na Krajowy Zjazd Kolejarzy we Wrocławiu.
Po wprowadzeniu stanu wojennego nadal utrzymywał kontakty z działaczami „Solidarności”, co skutkowało inwigilacją ze strony funkcjonariuszy SB.
W drugiej połowie lat osiemdziesiątych Janusz Wyszyński zaangażował się w działalność w ramach Duszpasterstwa Ludzi Pracy. Brał udział w wielu uroczystościach patriotyczno-religijnych. Był współorganizatorem i uczestnikiem pielgrzymek pracowników Węzła PKP w Białymstoku do Częstochowy (24 listopada 1985, 22-23 listopada 1986, 19-20 listopada 1988), do Krypna (22 września 1985), wyjazdu na mszę z udziałem papieża do Lublina (9 czerwca 1987). Przekazywał załodze zakładu informacje o mszach organizowanych w Suchowoli w intencji ks. Jerzego Popiełuszki. Uczestniczył w rekolekcjach dla animatorów duszpasterstwa kolejarzy (6-9 listopada 1986). Sprzeciw wobec polityki państwa wyrażał poprzez bojkotowanie w latach 1984–1987 obchodów święta 1 Maja czy wyborów do rad narodowych. 
W 1988 r. Janusz Wyszyński zaangażował się w prace nad reaktywowaniem działalności „Solidarności” w zakładzie. Wszedł w skład komisji organizacyjnej NSZZ „Solidarność” Węzła PKP w Białymstoku, która ujawniła się 27 września 1988 r. 27 listopada 1988 r. wręczył dyrektorowi Rejonu Przewozów Kolejowych w Białymstoku petycję podpisaną przez 152 pracowników Węzła PKP w sprawie wydania sztandaru zakładowej „Solidarności”, który osobiście odebrał.