Adam Zbigniew Borowski

Od stycznia 1980 r. kolportował niezależne pisma („Biuletyn Informacyjny KSS KOR”,  „Robotnik”, oraz wydawnictwa NOWa). Od września 1980 r. pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Założycielskiego, a następnie Komitetu Zakładowego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w Miejskim Przedsiębiorstwie Robót Elektrycznych w Warszawie. Społecznie pracował w Komisji Interwencji i Mediacji NSZZ „Solidarność” Regionu Mazowsze. Po wprowadzeniu stanu wojennego w dniach 14-15 grudnia 1981 r. zorganizował strajk w swoim zakładzie pracy, a po jego rozwiązaniu, z obawy przed aresztowaniem, pozostawał w ukryciu. W marcu 1982 r. był jednym z twórców Porozumienia CDN (Ciąg Dalszy Nastąpi), zrzeszającego działaczy z 40 warszawskich zakładów pracy. W kwietniu 1982 r. współtworzył strukturę Międzyzakładowego Robotniczego Komitetu Solidarności, powstałego z CDN. 
Uczestniczył w wielu spektakularnych akcjach zorganizowanych przez podziemie m.in.: wmurowanie w dniu 31 maja 1982 r. na Placu Zwycięstwa płyty marmurowej upamiętniającej poległych górników z kopalni „Wujek”; uwolnienie ze Szpitala przy ul. Banacha w Warszawie postrzelonego przez MO działacza niepodległościowego – Jana Narożniaka; sabotażu przeprowadzonego w dniu 4 lipca 1982 r. w Teatrze Komedia, skutkującej zamknięciem teatru; rozwieszania niepodległościowych transparentów, plakatów i kolportażu ulotek. 
W dniu 10 lipca 1982 r. został aresztowany, a następnie wyrokiem Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego z dnia 19 maja 1983 r. skazany na łączną karę 3,5 roku pozbawienia wolności. W wyniku apelacji prokuratorskiej wyrok podwyższono do 6 lat, a następnie w lipcu 1983 r. obniżono o połowę na mocy ustawy o amnestii. W dniu 19 lipca 1984 r. został warunkowo zwolniony z więzienia. 
W lipcu 1985 r. był współzałożycielem Niezależnego Wydawnictwa Książkowego Wers. Od 1985 r. był również członkiem Solidarności Walczącej, a od 1987 r. był założycielem jej wydawnictwa – „Prawy Margines” oraz pisma „Horyzont”. W dniu 16 marca 1988 r. został aresztowany jako pasażer taksówki bagażowej przewożący ponad poł tysiąca egzemplarzy niepodległościowych wydawnictw oraz znaczków poczty „Solidarności”. Orzeczeniem z dnia 16 maja 1988 r. został za to ukarany przez Kolegium do spraw Wykroczeń grzywną w wysokości 50000 zł. W związku z prowadzeniem działalności opozycyjnej miał zastrzeżone wyjazdy zagraniczne.