Stefan Julian Kucharzewski

Uczestniczył w opozycji niepodległościowej od 1977 roku. Jako student medycyny na Akademii Medycznej w Lublinie, zaangażowany był w działalność Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Był także dostarczycielem literatury bezdebitowej i ulotek oraz sprzętu i materiałów do drukowania na teren Lublina i inicjatorem ich kolportażu. Jako reprezentant Lublina brał udział w ogólnopolskich spotkaniach ROPCiO w Zalesiu k/Warszawy i w Gdańsku, a także w Zjeździe ROPCiO w Łodzi. SB prowadziła wobec S. Kucharzewskiego działania operacyjne, które miały na celu skłócenie i skompromitowanie jego osoby w środowisku opozycyjnym oraz usunięcie z uczelni. W 1979 r. został skreślony z listy studentów AM w Lublinie, rok później Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej cofnęło tę decyzję. Od 1979 r. Pan Stefan Kucharzewski stał się współzałożycielem i działaczem Konfederacji Polski Niepodległej, zaangażowanym w tworzenie jej struktur terenowych, zwłaszcza biura organizacyjnego KPN w Lublinie, utworzonego na bazie byłego punktu konsultacyjno-informacyjnego ROPCiO w mieszkaniu Zdzisława Jamrożka przy ul. Hutniczej. Jako czołowy działacz KPN, członek Rady Politycznej, uczestniczył w krajowym zjeździe Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania w Radomiu w dniach 21-22 listopada 1981 r. Po wprowadzeniu stanu wojennego ukrywał się przed internowaniem. Ujawnił się 26.08.1982 r., przeprowadzono z nim rozmowę ostrzegawczą. Jako „osoba propagująca wrogie poglądy” w środowisku służby zdrowia w Świdniku, gdzie podjął pracę, był kontrolowany operacyjnie przez SB. W październiku 1987 r. został zwolniony z pracy po odmowie podpisania zobowiązania do przestrzegania tzw. praworządności ludowej i tajemnicy państwowej. Po akcjach protestacyjnych (petycje, ulotki, informacja w RWE) i po orzeczeniu sądowym o niesłuszności decyzji o zwolnieniu, w 1988 r. przywrócony do pracy. W 1988 r. był inicjatorem powołania Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” w ZOZ w Świdniku, a następnie Przewodniczącym Komisji Zakładowej NSZZ „S” Pracowników Służby Zdrowia w Świdniku. Pan Stefan Kucharzewski był inwigilowany, wielokrotnie zatrzymywany na 48 godzin i wzywany na rozmowy ostrzegawcze. W jego mieszkaniu przeprowadzano przeszukania oraz zastosowano podsłuch telefoniczny, perlustrację korespondencji i jej przejmowanie w obawie o rozpowszechnianie ulotek i literatury bezdebitowej za pomocą poczty. Formą represji wobec Stefana Kucharzewskiego było także zastrzeżenie wyjazdów zagranicznych.