Wacław Wasilewski

Był od marca 1944 roku żołnierzem AK, następnie do 1947 r. WiN pod pseudonimem „Żubr”. Od chwili powstania NSZZ „Solidarność” na terenie UMCS, gdzie był zatrudniony jako pracownik naukowy, aktywnie zaangażował się w działalność tego związku i tworzenie struktur związkowych. Był wiceprzewodniczącym Tymczasowego Komitetu Założycielskiego na Wydz. Biologii UMCS. Od jesieni 1980 roku jako aktywny lektor NSZZ „Solidarność” brał także udział w zakładaniu organizacji związkowych w kilkunastu zakładach pracy regionu lubelskiego. Od maja 1981 r. był członkiem Komisji Zakładowej „Solidarności” na UMCS. Po wprowadzeniu stanu wojennego nie zaniechał prowadzenia działalności związkowej i bardzo aktywnie uczestniczył w pracach solidarnościowego podziemia: m.in. kolportował prasę związkową i podziemne wydawnictwa. W latach 1983-1985 był hurtowym odbiorcą nakładu „Informatora Solidarność” Region Środkowo-Wschodni z drukarń i rozprowadzał go do skrzynek kolportażowych. W dniu 13 maja 1985 r. został zatrzymany przez SB podczas przewożenia samochodem ponad 3 tys. egzemplarzy podziemnego Informatora i osadzony w Areszcie Śledczym w Lublinie. Na mocy wyroku z 27.12.1985 r. wydanego przez Sąd Rejonowy w Lublinie został skazany na 2 lata pozbawienia wolności, z zaliczeniem okresu aresztowania od 13.05.1985 r. oraz przepadek samochodu, w którym wiózł wydawnictwa. Osadzony został w więzieniu karnym w Barczewie. Podczas rozprawy rewizyjnej w dniu 29.04.1986 r., dzięki poręczeniu ze strony pracowników Wydziału BiNoZ i władz UMCS oraz konieczność zaopiekowania się chorymi rodzicami, Sąd uchylił mu areszt i zastosował wobec niego dozór MO z obowiązkiem meldowania się co 2 tygodnie. Na mocy powyższych decyzji Wacław Wasilewski został zwolniony z więzienia w dniu 2.05.1986 r. W dniu 26 lipca 1986 r. został objęty amnestią z jednoczesnym orzeczeniem przez sąd przepadku samochodu. Mimo doznanych represji Pan Wacław Wasilewski nadal uczestniczył w pracach solidarnościowego podziemia. W latach 1986-1989 był zaangażowany w organizowanie w okresie wakacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży z rodzin członków „Solidarności”, w ramach akcji letniej „Wakacje z Bogiem” i użyczał swojego mieszkania na spotkania organizatorów. W 1988 r. podjął aktywne działania zmierzające do wznowienia legalnej działalności NSZZ „Solidarność” i znalazł się w składzie Grupy Roboczej na rzecz relegalizacji „Solidarności” na UMCS.