Roman Bolesław Bartoszcze

Roman Bartoszcze prowadził gospodarstwo rolne w miejscowości Sławęcin koło Inowrocławia.
Dnia 9 listopada 1980 r. został członkiem NSZZ Indywidualnych Producentów Rolnych „Solidarność Wiejska”. W marcu 1981 r. wszedł w skład Ogólnopolskiego Komitetu Założycielskiego NSZZ Rolników Indywidualnych „Solidarność”. Od 16 marca do 17 kwietnia 1981 r. brał udział w okupacji siedziby WK ZSL w Bydgoszczy i stanął na czele Wojewódzkiego Komitetu Strajkowego przekształconego w Ogólnopolski Komitet Strajkowy RI „Solidarność”. Od sierpnia 1981 r. współtworzył Radę Porozumiewawczą Niezależnych Samorządnych Chłopskich Związków Zawodowych „Solidarność”, przekształconą w październiku 1981 r. w Krajową Komisję Porozumiewawczą NSChZZ „S”. 
Po wprowadzeniu stanu wojennego wraz z innymi rozpoczął konspiracyjne działania w wyniku, których w sierpniu 1982 r. ogłoszono powstanie Ogólnopolskiego Komitetu Oporu Rolników. W okresie od 13 września do 29 listopada 1982 r. został  internowany w Ośrodku Odosobnienia we Włocławku – Mielęcinie. Po zwolnieniu z internowania nie zaniechał działalności opozycyjnej. Wraz z bratem Piotrem i ojcem Michałem rozpoczął wydawanie podziemnego pisma „Żywią i Bronią”, a jego dom był wykorzystywany do przechowywania i kolportowania wielu nielegalnych druków. Ponadto uczestniczył w opozycyjnych zgromadzeniach organizowanych w Bydgoszczy i okolicach. W 1987 r. został członkiem Prezydium Krajowej Rady Rolników „Solidarność”, a od kwietnia 1989 r. Rady Krajowej „Solidarności” Rolników Indywidualnych.