Barbara Nowak

Prowadziła działalność opozycyjną od 1981 do 1989 r.
Była wiceprzewodniczącą Komitetu Założycielskiego, następnie Komisji Zakładowej oraz  delegatem do kontaktów z Międzyzakładowym Komitetem Założycielskim i Zarządem Regionu Warmińsko-Mazurskiego NSZZ „Solidarność”. W 1981 r. była delegatem na I Walne Zgromadzenie Delegatów Regionu Warmińsko-Mazurskiego. Uczestniczyła w akcjach strajkowych i protestacyjnych oraz w „marszu głodowym”.
14 grudnia 1981 r. uczestniczyła w demonstracji przed Olsztyńskimi Zakładami Opon Samochodowych „Stomil” oraz na Starym Mieście w Olsztynie. Była organizatorem pomocy internowanym i aresztowanym oraz ich rodzinom. Kolportowała ulotki, znaczki i pisma podziemne: „Rezonans” oraz „Solidarność Olsztyńska. Wydanie wojenne”. Została internowana 26 czerwca 1982 r. w Ośrodku Odosobnienia w Darłówku pomimo zaawansowanej ciąży. Została zwolniona 16 października 1982 r. 
Po wyjściu na wolność podjęła aktywną działalność opozycyjną. Kolportowała m.in.  „Rezonans” i olsztyńskie wydanie pisma ,„Solidarność Walcząca” oraz inne wydawnictwa niezależne. Prowadziła bibliotekę, była uczestnikiem  Mszy Św. za Ojczyznę oraz akcji plakatowych i ulotkowych. Została tymczasowo aresztowana  2 maja 1986 r. i osadzona w areszcie Komendy Miejskiej MO w Lidzbarku Warmińskim, następnie w areszcie Komendy Wojewódzkiej MO w Olsztynie i Areszcie Śledczym w Ostródzie, skąd została zwolniona na mocy amnestii 17 lipca 1986 r.
Do 1989 r. była pod stałą obserwacją Służby Bezpieczeństwa. Zastrzeżono jej możliwość wyjazdów zagranicznych. Była wielokrotnie zatrzymywana i przesłuchiwana.