Alfred Stefan Bondos

Od września 1980 r. był aktywnym działaczem „Solidarności”; członkiem Prezydium KZ w WSK PZL, przewodniczącym podkomisji ds. socjalno-bytowych; organizatorem audycji związkowych w zakładowym radiowęźle. W latach 1980-1981 był także inicjatorem i naczelnym redaktorem biuletynu związkowego „Grot”. Wybrany został delegatem na I WZD Regionu Środkowo-Wschodniego, a we wrześniu 1981 r. na I Krajowy Zjazd Delegatów. 13 grudnia 1981 r. uniknął internowania, wyskakując przez balkon ze swojego mieszkania na drugim piętrze. Przedostał się na teren WSK i był współorganizatorem strajku w WSK PZL w dniach 13-16 grudnia 1981 r. Po pacyfikacji strajku przez 4 miesiące pozostawał w ukryciu na terenie zakładu, 25 kwietnia 1982 r. potajemnie wywieziony. 16 grudnia 1982 r. ujawnił się w KWMO Lublin. 17 grudnia 1981 r. został zwolniony z WSK i pozostawał bez pracy do października 1983 r. kiedy to został kierowcą taksówki bagażowej, zakupionej przy wsparciu i na potrzeby podziemia. W 1983 roku był współorganizatorem Klubu Katolickiego w Świdniku. W latach 1983-1985 redaktorem audycji świdnickiego podziemnego Radia „Solidarność”. Związany był także z wydawanym w Świdniku podziemnym pismem „Grot”, gdzie do 1989 zamieszczane były teksty jego autorstwa. Alfred Bondos był również współautorem i sygnatariuszem listu otwartego do Sejmowej Komisji Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości z dn. 08.11.1984 r. w związku z zabójstwem ks. Jerzego Popiełuszki. W maju 1986 r. aktywnie uczestniczył w przygotowaniu uroczystości poświęcenia „Dzwonu Wolności” – symbolu ludzi pracy w kościele w Świdniku. Z powodu swej działalności wielokrotnie był zatrzymywany i przesłuchiwany, a w jego mieszkaniu przeprowadzano przeszukania. Po przeszukaniu w dniu 21 stycznia 1984 r. został aresztowany. Przetrzymywany był w AŚ w Lublinie, następnie AŚ Warszawa-Mokotów. 26 lipca 1984 r. został zwolniony na mocy amnestii. Alfred Bondos był także współorganizatorem Wakacji z Bogiem i zapewniał transport taksówką bagażową. W 1985 r. w związku z tą działalnością, odebrano mu prawo jazdy, a samochód został skradziony i rozbity przez tzw. nieznanych sprawców. W czerwcu 1987 r. został zatrzymany na 48 godzin w czasie wizyty Jana Pawła II w Lublinie. W 1989 r. zaangażował się w organizację i działalność Stowarzyszenia SOS „S” na rzecz potrzebujących w Świdniku.