Jan Zygmunt Skulimowski

11 marca 1968 r. został zatrzymany w Warszawie, a następnie aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym Warszawa-Białołęka z zarzutem udziału w zbiegowiskach publicznych w dniach 9 i 11 marca 1968 r., podczas których rzucał kamieniami w interweniujących funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej. Wyrokiem z 27 sierpnia 1968 r. Sądu Powiatowego dla m. st. Warszawy został skazany na rok pozbawienia wolności. Sąd Wojewódzki w Warszawie wyrokiem z 17 grudnia 1968 r. zmienił wyrok I instancji zawieszając wykonanie kary na okres 3 lat. Skazanie nastąpiło wyłącznie w oparciu o zeznania funkcjonariuszy MO, z pominięciem innych ustaleń śledztwa i zeznań świadków, z których wynikało, że nie uczestniczył w demonstracji 9 marca, a w chwili zatrzymania 11 marca znalazł się w tłumie protestujących przypadkowo.  W 1980 r. zaangażował się w tworzenie struktur Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w Mazowieckim Kombinacie Budowlanym w Legionowie, gdzie od października 1980 r. pełnił funkcje wiceprzewodniczącego Komisji Zakładowej oraz wiceprzewodniczącego struktur Oddziału Regionu Mazowsze w tym mieście. Był członkiem Prezydium, a od 21 września 1981 r. przewodniczącym Oddziału Legionowo NSZZ „S” Region Mazowsze.  Po wprowadzeniu stanu wojennego, w latach 1982-1983, uczestniczył w działaniach podziemnych struktur Związku w MKB oraz na terenie Legionowa. Uczestniczył w konspiracyjnych spotkaniach, brał udział w druku i kolportażu nielegalnych wydawnictw i ulotek. Organizował zbiórki pomocy materialnej dla internowanych działaczy „Solidarności”. W 1989 r. aktywnie wspierał kampanię wyborczą Komitetu Obywatelskiego w Legionowie.