Czesław Bogdan Robakowski

Od 1980 r. był aktywnym działaczem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” Zakładach Górniczo-Hutniczych „Bolesław” w Bukownie. Współtworzył struktury Solidarności w tym zakładzie, a następnie pełnił funkcję członka Prezydium Komisji Zakładowej związku. 
Po wprowadzeniu stanu wojennego jako pracownik etatowy NSZZ „S” został poddany inwigilacji przez organy bezpieczeństwa państwa. W wyniku działań operacyjnych ustalono, że nie zaprzestał działalności związkowej i brał udział w spotkaniach byłych członków NSZZ „Solidarność” oraz organizowanych w Olkuszu mszach za ojczyznę. W dniu 16 maja 1982 r. uczestniczył akcji byłych działaczy „S” którzy złożyli wieniec dla uczczenia poległych górników pod krzyżem w Kopalni Węgla Kamiennego „Wujek”. W trakcie tego wydarzenia został zatrzymany, a w dniu 20 maja 1982 r. podjęto decyzję o jego internowaniu w Ośrodku Odosobnienia w Zabrzu-Zaborzu. Wolność odzyskał 12 lipca 1982 r.
Powrócił do pracy ZGH „Bolesław” ale został zatrudniony na niższym stanowisku i na znacznie gorszych warunkach finansowych. Co najmniej do 1984 r. stale pozostawał w zainteresowaniu operacyjnym Służby Bezpieczeństwa. W 1986 r. w ramach represji dokonano zastrzeżenia jego paszportu i zablokowania możliwości wyjazdów zagranicznych.
W 1989 r. brał udział w obradach Okrągłego Stołu. W tym samym uzyskał mandat posła na Sejm kontraktowy, został wybrany w okręgu Dąbrowa Górnicza z ramienia Komitetu Obywatelskiego.