Maria Walawska-Paprocka

Od 1980 r. była działaczką Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. W 1981 r. była zaangażowana w prace Komisji Interwencji NSZZ „Solidarność” Regionu Mazowsze.
Po wprowadzeniu stanu wojennego udzielała pomocy osobom ukrywającym się w obawie przed aresztowaniem w związku z działalnością antykomunistyczną. W jej w domu w Łomiankach czasowe schronienie znalazł m.in. Dominik Tyburski, działacz „Solidarności” taksówkarzy.
W latach 1982-1989 współpracowała z wydawnictwami drugiego obiegu NOWa i Rytm (prowadziła magazyn papieru i wydrukowanych pism przeznaczonych do kolportażu). Ponadto jako lekarka sprawowała opiekę medyczną nad działającymi w podziemiu drukarzami.
Od 1983 r. do 1989 r. była współpracowniczką Teodora Klincewicza i kierowanych przez niego Grup Oporu „Solidarni”.
W latach 1985-1989 była rozpracowywana przez Służbę Bezpieczeństwa.