Michał Justyn Bobrzyński

Był animatorem, aktywistą i przywódcą niezależnego harcerstwa na Lubelszczyźnie. Był organizatorem zjazdu założycielskiego Niezależnego Ruchu Harcerskiego w Lublinie w 1981 r., naczelnikiem harcerzy w Niezależnym Ruchu Harcerskim. Po wprowadzeniu stanu wojennego nie zaniechał działalności organizacyjnej z młodzieżą. W końcu 1983 r. odstąpił od oficjalnego posługiwania się nazwą NRH i kontynuował działalność harcerską w nowej formie pod nazwą Harcerski Ruch Liturgiczny. W ramach HRL tworzył struktury organizacyjne na wzór harcerski, organizował różnego rodzaju imprezy: oświatowe, wychowawcze, kulturalne, głównie w obiektach kościelnych, gdzie też odbywały się zbiórki członków HRL. Organizował obozy, biwaki i pielgrzymki, które miały na celu kształtowanie właściwych postaw młodzieży. Działalność na tym polu była szczególnie szykanowana, m.in. na M. Bobrzyńskiego nakładano nieuzasadnione kary mandatów, a organizowane obozy były obserwowane i nieustannie kontrolowane. W ramach HRL następowało także przygotowywanie członków ruchu do roli ministrantów-harcerzy oraz angażowanie ich do działalności w tzw. „Białej Służbie”, która polegała na pełnieniu służby sanitarnej, porządkowej, służbie ołtarza i dokumentowaniu fotograficznym wydarzeń związanych m.in. z pobytem papieża w Polsce. Z młodzieżą zrzeszoną w HRL uczestniczył w spotkaniach w Janem Pawłem II w Lublinie na Czubach i Tarnowie, a także w pielgrzymce do Włoch. Z powodu swej działalności był inwigilowany i wzywany na rozmowy ostrzegawcze. Formą represji wobec P. Michała Bobrzyńskiego było także zastrzeżenie wyjazdów zagranicznych na okres 2 lat.