Franciszek Łuczko

Franciszek Łuczko w latach 1960-1981 uczył historii w I LO w Szczecinie. W 1966 r. znalazł się w zainteresowaniu funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa w związku z krytycznymi wypowiedziami w miejscu pracy dotyczącymi ustroju i osób rządzących w PRL. Ponadto podejrzewano, że na lekcjach przekazywał młodzieży fakty historyczne niezgodne z obowiązującą podstawą programową. Posiadał i zabiegał o zdobycie książek wydawanych na Zachodzie, nie dopuszczonych w obiegu krajowym. W swoich wypowiedziach poruszał tematy agresji radzieckiej na Polskę w 1939 r., Katynia czy polityki władz rządu polskiego na emigracji. W ramach represji zakazano mu prowadzenia przedmiotu wychowanie obywatelskie i przeprowadzano z nim rozmowy ostrzegawcze. 
W okresie 05-20.12.1979 r., został powołany na okresowe ćwiczenia wojskowe rezerwy w celu odizolowania w okresie rocznicy Wydarzeń Grudniowych w Szczecinie. Od września 1980 r. zaangażował się w działalność NSZZ „Solidarność”. Reprezentował Region Pomorze Zachodnie na I Krajowym Zjeździe Delegatów w 1981 r. 
W dniu 13.12.1981 r. został internowany. Przebywał w Zakładzie Karnym w Goleniowie do 10.01.1982 r. Następnie przeniesiony do Ośrodka Odosobnienia w Wierzchowie Pomorskim, gdzie przebywał do 08.07.1982 r. Podczas internowania prowadził wykłady historyczne, śpiewał pieśni patriotyczne i religijne, uczestniczył w 3-dniowej głodówce oraz został pobity. 
Po zwolnieniu z internowania, został pozbawiony prawa do wykonywania zawodu. Nadal jednak działał w środowisku postsolidarnościowym, biorąc udział w spotkaniach opozycji politycznej i kolportażu nielegalnych wydawnictw. Uczestniczył w strajku w Zarządzie Portu Szczecin-Świnoujście w 1988 r.