Kazimierz Franciszek Rochowicz

Kazimierz Franciszek Rochowicz od września 1980 r. prowadził aktywną działalność opozycyjną na terenie województwa olsztyńskiego. Od grudnia 1980 r. był członkiem Komisji Zakładowej NSZZ ,,Solidarność” w Iławskich Zakładach Naprawy Samochodów, następnie Komisji ds. Propagandy i Informacji przy KZ „S”. Pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Administracji przy KZ NSZZ „S”. Wszedł w skład delegacji na odsłonięcie pomnika stoczniowców, która w grudniu 1980 r. przebywała w Gdańsku. W marcu 1981 r. współorganizował strajk ostrzegawczy w zakładzie pracy. Brał czynny udział w akcji domagającej się wolnych sobót. 
13 grudnia 1981 r. został internowany w Ośrodku Odosobnienia w Iławie, a następnie od 21 czerwca 1982 r. w Kwidzynie. Zwolniony 3 grudnia 1982 r. Następnie kontynuował działalność opozycyjną w ramach nieformalnej kilkunastoosobowej grupy działaczy NSZZ „Solidarność” z Iławskich Zakładów Naprawy Samochodów oraz spoza zakładu. Angażował się w pomoc represjonowanym, brał udział spotkaniach dyskusyjnych dotyczących wydarzeń krajowych związanych z „S”. W latach 1983-1984 uczestniczył w kolportażu wydawnictw podziemnych, m.in. pisma „Rezonans”, prasy i książek sprowadzanych z Regionu Mazowsze (m.in. „Tygodnik Mazowsze”). Współorganizował akcję pisania listów gratulacyjnych do Lecha Wałęsy z okazji przyznania mu Pokojowej Nagrody Nobla oraz wyjazdów na spotkania pielgrzymkowe z Janem Pawłem II. W 1984 r. został zwolniony z pracy. Od 1984 r. przebywa na emigracji w Norwegii. Uczestniczył w akcjach propagandowych wśród Norwegów na rzecz NSZZ „S” w Polsce, zbiórkach pieniędzy wśród polskiej i norweskiej społeczności przesyłanych następnie do Biura Koordynacyjnego „S” w Brukseli, akcji indywidualnych wysyłek paczek żywnościowych, lekarstw, odzieży i literatury niepodległościowej do działaczy podziemnej „S” z Iławy. 
W latach 1983-1986 w związku z działalnością opozycyjną był inwigilowany przez SB.