Władysław Stefan Zieliński

Władysław Zieliński  pracował jako murarz-tynkarz w Katowickim Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego w Katowicach oraz w Zakładzie Metalowym w Nowej Dębie, członek NSZZ „Solidarność”. W kwietniu 1982 r. w Rozalinie wraz z Janem Zielińskim przeprowadził akcje protestacyjne polegające na malowaniu napisów i sporządzeniu ulotek. 01.05.1982 r. został zatrzymany a 03.05.1982 r. tymczasowo aresztowany pod zarzutem namalowania 10.04.1982 r. na ścianie budynku sklepu spożywczego hasła mogącego wywołać niepokój publiczny lub rozruchy oraz przeprowadzenia w nocy 29/30.04.1982 r. akcji ulotkowej o treści antypaństwowej. 17.05.1982 r. został przekazany z Aresztu KWMO w Tarnobrzegu do Aresztu Śledczego w Rzeszowie. Wyrokiem Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie z 25.05.1982 r. został skazany na 2 lata więzienia, 3 lata pozbawienia praw publicznych, ogłoszenie wyroku w „Nowinach” oraz opłatę na rzecz Skarbu Państwa w wysokości 3000 zł. za „rozpowszechnianie fałszywych wiadomości mogących wywołać niepokój publiczny”. 11.06.1982 r. został umieszczony w Zakładzie Karnym w Hrubieszowie. Wojskowy Sąd Garnizonowy w Lublinie postanowieniem z 01.09.1982 r. udzielił 3-miesięczną przerwę w odbywaniu kary ze względu na stan zdrowia. 06.09.1982 r. został zwolniony z więzienia. Po nieudzieleniu 16.12.1982 r. Władysławowi Zielińskiemu dalszej przerwy w odbywaniu kary, został on ponownie umieszczony w Areszcie Śledczym w Rzeszowie. 19.03.1983 r. Rada Państwa skorzystała z prawa łaski i warunkowo zawiesiła resztę kary więzienia na okres 2 lat. 26.03.1983 r. został zwolniony z więzienia. W latach 1984-1986 był kontrolowany przez SB.