Wiktor Aleksander Świercz

W 1980 r., podczas studiów na Politechnice Warszawskiej, został członkiem Niezależnego Zrzeszenia Studentów. W tym czasie współpracował również ze strukturami Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Współpraca ta polegała na kolportażu niepodległościowych wydawnictw i rozlepianiu plakatów i ulotek w miejscach publicznych. Działalności tej nie zaprzestał po wprowadzeniu stanu wojennego. W pierwszej połowie 1982 r. został członkiem Grup Oporu „Solidarni” RKW Mazowsze NSZZ „Solidarność”. Kierował grupą około 20-tu osób. Działalność grupy polegała na akcjach ulotkowych i nadawaniu krótkich audycji z ukrytych w miejscach publicznych nadajników. W dniu 6 grudnia 1982 r. został zatrzymany wraz z innymi osobami przez patrol MO, podczas rozlepiania w tramwaju i na budynkach przy ul. Puławskiej w Warszawie plakatów z napisem „Solidarność walczy”. Na podstawie postanowienia Prokuratury Rejonowej dla Dzielnicy Warszawa Mokotów, 7 grudnia 1982 r. został tymczasowo aresztowany i osadzony Areszcie Śledczym Warszawa-Mokotów. Wskutek poręczenia wniesionego przez władze PW, 27 grudnia 1982 r. Sąd Wojewódzki w Warszawie uchylił areszt tymczasowy. W dniu 8 września 1983 r. Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, na podstawie ustawy o amnestii z 21 lipca 1983 r., umorzył prowadzone przeciwko niemu postępowanie i wyznaczył mu okres próby do 31 grudnia 1985 r. W nocy z 4 na 5 kwietnia 1984 r. został zatrzymany w Warszawie na ul. Karolkowej podczas przenoszenia dużej partii zakazanych wydawnictw. Postanowieniem Prokuratury Wojewódzkiej w Warszawie z 6 kwietnia 1984 r. został tymczasowo aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym Warszawa-Mokotów. Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, 25 lipca 1984 r. na podstawie ustawy o amnestii z 21 lipca 1984 r., umorzył prowadzone przeciwko niemu postępowanie i uchylił areszt tymczasowy.