Zbigniew Sieczkoś

Zbigniew Sieczkoś absolwent UMCS w Lublinie od 1976 r. pracował jako radca prawny w Rzeszowie. W 1980 r. był jednym z inspiratorów utworzenia niezależnych związków zawodowych w Wojewódzkim Zjednoczeniu Przedsiębiorstw Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Rzeszowie. Po legalizacji Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w 1980 r. został powołany na członka Prezydium Zarządu Międzyzakładowego Komitetu Robotniczego NSZZ „Solidarność” w Rzeszowie.
Po wprowadzeniu stanu wojennego funkcjonariusze Służby  Bezpieczeństwa  odstąpili od internowania go po przeprowadzeniu z nim rozmowy ostrzegawczej. W 1982 r. współorganizował podziemne struktury „Solidarności”, a następnie do 1989 r. pełnił funkcję przewodniczącego Regionalnej Komisji Wykonawczej NSZZ „Solidarność” w Rzeszowie. Będąc przywódcą podziemnych struktur rzeszowskiej „Solidarności” koordynował wydawanie biuletynu „Solidarność Trwa” oraz kolportowanie podziemnych wydawnictw przywożonych z innych ośrodków opozycyjnych. Brał czynny udział w uroczystościach organizowanych przez podziemie antykomunistyczne. 26.08.1983 r. został zatrzymany przez funkcjonariuszy SB pod zarzutem koordynowania druku, kolportażu podziemnych wydawnictw oraz działalności od jesieni 1982 do lipca 1983 r. w podziemnych strukturach NSZZ „Solidarność” (odpowiadał z wolnej stopy). 19.12.1983 r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie Wydział II Karny na podstawie amnestii z 1983 r. umorzył postępowanie. We wrześniu 1988 r. wznowił jawną działalność związkową w Biurze Informacyjno–Koordynacyjnym NSZZ „Solidarność” w Rzeszowie. W 1989 r. został powołany na członka Komitetu Obywatelskiego  „Solidarność” w Rzeszowie. Przez cały okres działalności w podziemnych strukturach był wielokrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany, zastraszany i rozpracowywany operacyjnie przez funkcjonariuszy Służby  Bezpieczeństwa. Był inwigilowany przez SB w latach 1980-1990.