Bronisława Maria Baran

W latach 1980-1981 była aktywną działaczką NSZZ „Solidarność” na terenie Oddziału PKS w Kraśniku. Pełniła funkcję sekretarza Komisji Zakładowej w Oddziale PKS Kraśnik. Po wprowadzeniu stanu wojennego była współorganizatorką i uczestniczką strajku okupacyjnego w I Oddziale PKS w Kraśniku. Po pacyfikacji strajku w dniu 16.12.1981 r. zorganizowała wiec, na którym odczytała list swojego brata Jana Soboty, wzywający pracowników PKS do uczestnictwa w strajku na terenie FŁT w Kraśniku. Z powodu tej działalności została internowana w okresie od 23.12.1981 r. do 4.02.1982 r. w Ośrodku Odosobnienia dla kobiet w Gołdapi. Zwolniona została z internowania w wyniku działań interwencyjnych Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, którego przedstawiciele wizytowali ośrodek i wnioskowali o zwolnienie kobiet, które pozostawiły na wolności dzieci do lat 18. Po uchyleniu internowania objęta została kontrolą operacyjną i poddana inwigilacji. Rozpoznawano jej postawę polityczną, analizowano kontakty także towarzyskie, gdyż wg oceny SB w sprzyjających warunkach gotowa była do podjęcia działalności w „Solidarności” na zasadach obowiązujących w tym związku przed 13 grudnia. Formą represji wobec Bronisławy Baran było także zastrzeżenie wyjazdów zagranicznych od 5.03.1982 roku do odwołania. Jako osoba internowana i represjonowana zdecydowała się  na wyjazd emigracyjny z Polski do USA w 1983 roku, wraz z rodziną.