Kazimierz Kalinowski

W 1980 r. współtworzył NSZZ „Solidarność” w miejscu pracy – Fabryce Maszyn Żniwnych w Płocku, a następnie został jego członkiem. Z powodu zaangażowania w działalność związkową, 14 grudnia 1981 r. został skierowany na przymusowy urlop. W pierwszych dniach stanu wojennego uczestniczył w akcji wyniesienia dokumentacji związkowej i materiałów opozycyjnych z hotelu robotniczego, w którym mieszkał. W okresie późniejszym kontynuował działalność w podziemnych strukturach Związku.
Uczestniczył w konspiracyjnych spotkaniach, rozprowadzał wydawnictwa opozycyjne, malował hasła na murach, zbierał składki na pomoc dla osób represjonowanych. W konsekwencji tej działalności, w 1984 r. został zmuszony do odejścia z pracy za porozumieniem stron. 
Podjął pracę w Przedsiębiorstwie Remontowo – Montażowym Przemysłu Piwowarskiego Brzesko – Okocim, Zakładzie Remontowo Montażowym w Sierpcu. Od 1987 r., za pośrednictwem Mieczysława Modzelewskiego otrzymywał i rozprowadzał wydawnictwa Federacji Młodzieży Walczącej. Po powołaniu w maju 1988 r. Płockiej Rady „Solidarności”, uczestniczył w jej pracach, i organizował struktury opozycyjne w Sierpcu. Działalność tę kontynuował po przekształceniu w marcu 1989 r. PR „S” w Międzyzakładowy Komitet Organizacyjny NSZZ „Solidarność” Płock. 9.02.1989 r. został członkiem Tymczasowego Komitetu Organizacyjnego NSZZ „Solidarność” w miejscu pracy - PR-MPP Brzesko – Okocim, ZR-M w Sierpcu, a następnie w kwietniu członkiem Komisji Zakładowej. Po utworzeniu w kwietniu 1989 r. Komitetu Obywatelskiego Region Płock, zaangażował się w jego prace i kampanię wyborczą na rzecz kandydatów opozycji.