Henryk Eugeniusz Ruciński

Od 1980 r. prowadził działalność w strukturach NSZZ ,,Solidarność” na terenie Filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku, gdzie pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Zakładowej. Organizował akcje strajkowe na uczelni, utrzymywał kontakty z osobami związanymi z Komitetem Samoobrony Społecznej KOR. W ramach protestu przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego uczestniczył w spacerach organizowanych przez konspiracyjną „Solidarność” na ulicach Białegostoku w porze nadawania ,,Dziennika Telewizyjnego”. Prowadził wykłady dla działaczy białostockiej „Solidarności” oraz odczyty na temat historii chrześcijaństwa w ramach Klubu Inteligencji Katolickiej. Wypowiadał się o potrzebie pluralizmu organizacji związkowych. 
Dnia 11 listopada 1988 r., jako reprezentant uczelnianej „Solidarności”, przemawiał na wiecu zorganizowanym przez Niezależne Zrzeszenie Studentów, gdzie zapowiedział złożenie wniosku w sądzie o rejestrację „Solidarności”. Wystąpił również z wnioskiem dotyczącym zwrotu przez WUSW bezdebitowych wydawnictw, będących na stanie biblioteki Wydziału Humanistycznego, a zakwestionowanych w styczniu 1982 r. Ponadto był członkiem Regionalnego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” Ziemi Białostockiej, utworzonego 15 kwietnia 1989 r. Publicznie wyrażał poparcie dla studentów dążących do relegalizowania NZS. W maju 1989 r. udzielił wsparcia studentom Filii UW protestującym przeciwko decyzji Sądu Wojewódzkiego w Warszawie z dnia 23 maja 1989 r. o odrzuceniu wniosku o zarejestrowanie ogólnopolskiej organizacji NZS. Współpracował z komitetami „Solidarności” pozostałych białostockich uczelni - Politechniki Białostockiej i Akademii Medycznej.