Ewa Turska

Od chwili powstania NSZZ „S” w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego w Łodzi aktywnie zaangażowała się w działalność tego związku, jednocześnie ściśle współdziałając z NSZZ „Solidarność” w Siedlcach. Po wprowadzeniu stanu wojennego włączyła się w działalność podziemnych struktur „Solidarności” w Siedlcach, szczególnie wspierała Siedlecki Komitet Oporu Społecznego. W jej mieszkaniu w Łodzi mieściła się siedlecka skrzynka kolportażowa i kontaktowa. W ramach SKOS uczestniczyła w kolportażu wydawnictw niezależnych, siedleckiego pisma Metrum, a także innych tytułów prasy niezależnej. Łódzką prasę niezależną przywoziła do Warszawy i Siedlec, a do Łodzi dostarczała prasę z Warszawy i Siedlec. W latach 1983-85 w swoim mieszkaniu w Łodzi produkowała naklejki samoprzylepne, których autorem był jej mąż artysta plastyk Karol Turski. W 1982 r. Ewa Turska dostarczyła do obozu internowania w Mielęcinie, gdzie przebywał jej brat Tomasz Olko, okolicznościową pieczątkę także zaprojektowaną przez męża, który na potrzeby siedleckich struktur podziemnych projektował i wykonywał nie tylko pieczątki z napisami o tematyce solidarnościowej, ale także makiety i sita do druku plakatów, banknotów, znaczków, kalendarzy oraz loga „Metrum” i „Gazety Podlaskiej”, które kolportowała Ewa Turska. Pomagała także SKOS-owi w zdobywaniu deficytowych materiałów drukarskich takich jak farby drukarskie, diapozytywy i różnego rodzaju odczynniki chemiczne niezbędne w fotografii. Materiały te pozyskiwane były  ze Związku Polskich Artystów Plastyków, którego członkiem był Karol Turski. W latach 1986-1989 w mieszkaniu Ewy Turskiej w Łodzi odbywały się ponadto pokazy niezależnych filmów tzw. kino domowe i różnego rodzaju spotkania, także z przedstawicielami siedleckiej opozycji.