Małgorzata Ewa Ilka

W 1982 r. była uczennicą II Liceum Ogólnokształcącego w Opolu, gdzie jako wiceprzewodnicząca samorządu uczniowskiego odpowiadała za przygotowanie wystawy na temat dziejów ruchu robotniczego, na planszach umieszczono informacje m.in. o wystąpieniach robotniczych w PRL od 1956 r. oraz symbolikę NSZZ „Solidarność”. Dyrekcja szkoły powiadomiła o tym fakcie Służbę Bezpieczeństwa, wystawa została zlikwidowana, a z autorami przeprowadzono rozmowy ostrzegawcze. 
W 1985 r. już jako studentka Wydziału Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego Pani Małgorzata Ilka była związaną z podziemną opozycją studencką (Niezależne Zrzeszenie Studentów), była również aktywistką Ruchu Wolność i Pokój. Uczestniczyła w różnego rodzaju akcjach organizowanych przez WiP i Pomarańczową Alternatywę, jednocześnie udzielała porad z zakresu prawa zatrzymanym działaczom Ruchu. 
W 1987 r. zaangażowała się w działalność Polskiej Partii Socjalistycznej zarówno na szczeblu regionalnym (członek Okręgowego Komitetu Robotniczego PPS we Wrocławiu) jak i krajowym, uczestniczyła w zebraniach kierownictwa, kolportowała nielegalne wydawnictwa i ulotki, brała udział w demonstracjach. Uczestniczyła w spotkaniach programowych i formacyjnych, była sygnatariuszką deklaracji ideowej i pierwszym (wyznaczonym przez kierownictwo) członkiem Działu Młodzieżowego PPS. Została zatrzymana przez SB w trakcie konferencji prasowej, na której planowano ogłoszenie powstania partii.