Kazimierz Nowotarski

W październiku 1956 r. był współzałożycielem tzw. Grupy Rewolucyjnej przy Stoczni Remontowej w Świnoujściu (kilkunastoosobowej grupy opozycjonistów organizującej spotkania i dyskusje). W grudniu 1970 r. był sygnatariuszem i doręczycielem listu z poparciem dla strajkujących szczecińskich stoczniowców. W sierpniu 1980 r. uczestniczył w strajku w Polskiej Żegludze Morskiej oraz był członkiem Komitetu Założycielskiego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w PŻM. W 1981 r. był autorem serwisu informacyjnego do niezależnego „Biuletynu Informacyjnego” KZ „Solidarność” w PŻM. 14 grudnia 1981 r. uczestniczył w proteście (wiec, oflagowanie) w zmilitaryzowanej PŻM. W latach 1982-1989 działał w nieformalnej strukturze opozycyjnej skupionej wokół Henryka Greli i Jana Denisewicza (środowisko PŻM). Był członkiem Zarządu Szczecińskiego Klubu Katolików. Organizował pomoc rodzinom internowanych i więzionych (kontakty, paczki, leki, pomoc finansowa). Był autorem artykułów do prasy podziemnej: „Grot” i „Gryf” (pisma Stoczni Remontowej w Świnoujściu). W latach 1982-1983 był kilkakrotnie zatrzymywany na 48 godz. oraz poddawany rewizjom. W 1988 r. był członkiem Grupy Pomocowej przy kościele św. Andrzeja Boboli, odpowiedzialnym za zaopatrzenie strajkujących portowców i pracowników Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Komunikacji Miejskiej. Był autorem serii zdjęć z sierpniowych strajków. W lutym 1988 r. współtworzył Tymczasowy Komitet Organizacyjny „Solidarność” w PŻM. W 1989 uczestniczył w akcjach przedwyborczych.