Stanisław Żółkiewicz

Stanisław Żółkiewicz został repatriowany do Polski w 1957 r. Od 1959 r. pracował w różnych przedsiębiorstwach na terenie Przemyśla, w tym w latach 1976-1983 w Miejskim Zarządzie Rewaloryzacji Zabytków. 
   Od września 1980 r. należał do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” wchodząc w skład Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” w Przemyślu oraz pełniąc od 1981 r. funkcję przewodniczącego Regionalnej Komisji Wyborczej Regionu Południowo-Wschodniego oraz członka Krajowej Komisji Wyborczej. 
   Po wprowadzeniu stanu wojennego kontynuował działalność związkową jako współorganizator oraz nieformalny lider Tymczasowej Komisji Regionalnej, a następnie Regionalnej Komisji Wykonawczej w Przemyślu. W ramach podejmowanych działań m.in.: współorganizował Duszpasterstwo Ludzi Pracy w Przemyślu, angażował się w działalność charytatywną, uczestniczył w uroczystościach patriotycznych, kolportował nielegalne wydawnictwa. Za wspomnianą działalność był wielokrotnie zatrzymywany na 48 godzin. W 1988 r. ujawnił się jako doradca Tymczasowego Zarządu Regionu Południowo-Wschodniego NSZZ „Solidarność”. W następnym roku został przewodniczącym Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Przemyślu.
Był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa w latach 1980-1989