Krzysztof Antoni Buszko

Krzysztof Buszko był sztygarem w Kopalni Węgla Brunatnego w Koninie, we wrześniu 1980 r. wstąpił do NSZZ „Solidarność” przy KWB w Koninie. Od 25 października 1980 r. pełnił funkcję przewodniczącego Zakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” oraz był członkiem Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego „Solidarności’ w Koninie. W czerwcu 1981 r. został wybrany delegatem na I Walny Zjazd Delegatów „Solidarności” Regionu Konin. Internowany 13 grudnia 1981 r. na mocy Decyzji nr 112/81 Komendanta KWMO w Koninie w ośrodkach odosobnienia we Włocławku-Mielęcinie i Kwidzynie, gdzie  prowadził kilkunastodniową głodówkę na znak protestu przeciwko pobiciu internowanych. Zwolniony z Ośrodka Odosobnienia w Kwidzynie  8 grudnia 1982 r. 
W latach 1982-1989 działał w ramach Biura Pomocy Charytatywnej i Konfraterni im.  ks. J. Popiełuszki przy parafii św. Wojciecha w Koninie. Od 30 września 1986 r. był członkiem Tymczasowej Regionalnej Rady „Solidarności”, która działała do 1989 r. obok niejawnej RKK NSZZ „Solidarność” w Koninie. W sierpniu 1988 r. został członkiem Komitetu Założycielskiego „Solidarności”  w Koninie. W lutym 1989 r. uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu, w zespole do spraw górnictwa wraz z Grzegorzem Ziółkowskim reprezentował „Solidarność” KWB „Konin”.