Wiesław Lesław Barzyk

Wiesław Barzyk od września 1980 r. był członkiem NSZZ „Solidarność” przy Kopalni Węgla Kamiennego „Lenin” w Mysłowicach. W okresie sierpnia 1980 r. rozpowszechniał w środowisku górników, przywożoną ze Szczecina prasę niezależną i wydawnictwa bezdebitowe. Utrzymywał kontakty z opozycją szczecińską. W efekcie swojej działalności był systematycznie kontrolowany i przesłuchiwany przez funkcjonariuszy SB, a w jego mieszkaniu były wielokrotnie prowadzone rewizje. 
Aktywna działalność opozycyjna oraz głoszenie radykalnych poglądów było przyczyną wydania przez Komendanta Wojewódzkiego MO w Katowicach decyzji o internowaniu M-6. 
Po wprowadzeniu stanu wojennego w dniu 13.12.1981 r. został zatrzymany przez KMMO w Mysłowicach i umieszczony w Ośrodku Odosobnienia w Jastrzębiu-Zdroju, gdzie przybywał do 16.01.1982 r. Po zwolnieniu z internowania, KWMO w Katowicach wydała nakaz (IS-11/82) objęcia Wiesława Barzyka inwigilacją szczególną.
Pomimo internowania i rozmów ostrzegawczych Wiesław Barzyk nie zaprzestał swojej działalności i w dalszym ciągu zajmował się kolportażem podziemnej prasy i wydawnictw oraz utrzymywał kontakty z „ekstremistami” zawieszonej „Solidarności” z rejonu Szczecina. 
W dniu 30.08.1982 r. na Komendzie Wojewódzkiej MO w Katowicach podczas przesłuchiwania został pobity przez funkcjonariuszy SB, a w konsekwencji ponownie internowany decyzją nr M-51/82 Komenda Wojewódzka MO w Katowicach do Ośrodka Odosobnienia w Zabrzu. Decyzja o internowaniu została uchylona w dniu 17.11.1982 r. 
Z powodu doznanych represji ze strony organów bezpieczeństwa państwa PRL oraz zwolnienia z pracy, Wiesław Barzyk zdecydował się na emigrację z kraju. W dniu 25.10.1983 r. otrzymał paszport na wyjazd stały do Australii, bez prawa powrotu do Polski.