Zygmunt Władysław Łupina

Był przewodniczącym KZ w II LO im. J. Zamoyskiego i członkiem MKZ Regionu Środkowo-Wschodniego. Jako lektor MKZ był współorganizatorem komisji zakładowych w innych zakładach pracy i instytucjach, przewodniczącym Rady Regionalnej Sekcji Pracowników Oświaty i Wychowania „S” w Lublinie, współtwórcą Wszechnicy Związkowej, gdzie bardzo aktywnie działał i przewodniczył Wszechnicy Nauczycielskiej. Był delegatem na I Wojewódzki Zjazd Delegatów Regionu Środkowo-Wschodniego oraz we wrześniu 1981 r. na I Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” w Gdańsku. W dniach od 19.11. do 2.12.1981 r. współorganizował regionalny strajk nauczycieli Lubelszczyzny i aktywnie w nim uczestniczył. 13.12.1981 r. został internowany na podstawie decyzji nr 57 Komendanta Wojewódzkiego MO w Lublinie. Osadzony w ZK we Włodawie, przeniesiony w dniu 23.04.1982 r. do Ośrodka Odosobnienia w Załężu k. Rzeszowa, następnie do Ośrodka Odosobnienia w Kielcach i ponownie do Ośrodka Odosobnienia w Rzeszowie. Internowanie uchylono 15.09.1982 r. W trakcie internowania we Włodawie Zygmunt Łupina był organizatorem i prowadzącym Wszechnicę Internowanych, ponadto w kolejnych miejscach internowania uczestniczył w 4 głodówkach protestacyjnych. Po zwolnieniu z internowania, kontynuując działalność konspiracyjną, włączył się w odbudowę struktur związkowych i tworzenie Tymczasowego Zarządu Regionu. Odgrywał czołową rolę w podziemnych strukturach „Solidarności” na terenie Lublina. Jako członek podziemnego TZR był odpowiedzialny za działalność podziemnej Wszechnicy Związkowej, zaangażowany w duszpasterstwo środowisk pracowniczych – służby zdrowia, rolników indywidualnych i akademickich. W ramach duszpasterstwa rolników wygłaszał w kościołach i salach katechetycznych odczyty i prelekcje na terenie woj. lubelskiego, zamojskiego, przemyskiego i tarnobrzeskiego. Był również aktywnym uczestnikiem uroczystości rocznicowych i religijno-patriotycznych w Lublinie i innych miejscowościach w regionie lubelskim np. w Komarowie, w trakcie których także wygłaszał wykłady o tematyce historycznej. Ze względu na swoją postawę, kontynuowanie lekcji ,,historii odkłamanej” i wpływ jaki wywierał na młodzież w LO im. Zamoyskiego w 1985 r. został zwolniony z pracy w tej szkole. W jego obronie nauczyciele Lubelszczyzny skierowali petycje do Ministra Oświaty i Wychowania. Zygmunt Łupina był także współorganizatorem Tymczasowej Rady Regionu powołanej 5.10.1986 r. i wszedł w jej skład. W latach 1985-1988 był wielokrotnie zatrzymywany, skazywany przez kolegium ds. wykroczeń na grzywny, dwukrotnie 4.02 i 7.03.1987 r. za współorganizowanie i udział w Tymczasowej Radzie Regionu oraz 12.12.1988 r. za zorganizowanie i uczestniczenie w niezależnych uroczystościach w dniu 11 listopada na Palcu Litewskim w Lublinie. W 1989 r. Zygmunt Łupina wszedł w skład Komitetu Obywatelskiego Lubelszczyzny. Z ramienia „Solidarności” kandydował do sejmu i w wyborach czerwcowych został wybrany posłem.