Maria Janina Barwińska

Maria Barwińska jako absolwentka filologii polskiej Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie była w latach 1977-1982 pracownikiem Wojewódzkiego Domu Kultury w Tarnobrzegu, a w latach 1983-1985 kierownikiem Rejonowego Ośrodka Kultury w Nisku. 14.12.1981 r. była uczestniczką zebrania działaczy „Solidarności”, na którym podjęto próbę utworzenia struktury podziemnej. Była zaangażowana w pomoc internowanym i aresztowanym w Stalowej Woli. Współorganizowała wydanie pierwszych numerów „Biuletynu Informacyjnego Tymczasowej Komisji Zakładowej NSZZ «Solidarność» Kombinatu Przemysłowego Huta Stalowa Wola”. W latach 1983-1985 była współorganizatorką kolportażu wydawnictw podziemnych w Stalowej Woli, Sandomierzu i Tarnobrzegu m.in. „Tygodnik Wojenny”, „Tygodnik Mazowsze”, „PWA”, „KAT”, „Niepodległość”, „Tu i Teraz”, a także miejscowego „Biuletynu Informacyjnego NSZZ «Solidarność» KP HSW” oraz książek wydawnictwa Nowa i Przedświt. W latach 1983-1987 była współpracowniczką Duszpasterskiego Ośrodka Kultury Chrześcijańskiej przy Parafii Matki Bożej Królowej Polski w Stalowej Woli. Była współorganizatorką obozów dla dzieci i młodzieży, zaangażowana w działalność Duszpasterstwa Ludzi Pracy. W dniu 13.06.1984 r. została wraz z mężem Andrzejem zatrzymana przez funkcjonariuszy SB i po przesłuchaniu zwolniona. W związku z aresztowaniem męża ukrywała się w okresie 14.06-29.07.1984 r. (w Nisku, Stalowej Woli, Majdanie Sopockim) aż do amnestii i zwolnienia Andrzeja Barwińskiego. Znajdowała się w grupie osób, które 03.12.1984 r. próbowały brać udział w rozprawie przed Kolegium ds. Wykroczeń w Stalowej Woli dotyczącej osób oskarżonych o udział w demonstracji 31 sierpnia tego roku. W 1985 r. wspólnie z mężem organizowała nowy kanał dostawy prasy niezależnej z Warszawy do Stalowej Woli. W 1985 r. została zwolniona z pracy, następnie była zatrudniana jedynie  na umowy-zlecenia lub umowy na czas określony.