Mariusz Artur Jacko

Jako student Politechniki Śląskiej działał od 1980 r. w Niezależnym Zrzeszeniu Studentów. Pełnił funkcję przewodniczącego Zarządu NZS Wydziału Organizacji Produkcji. Podjął akcję propagandową na rzecz poparcia dla nielegalnej organizacji jaką była KPN. Kolportował pisma i ulotki, w których żądano uwolnienia działaczy KPN między innymi Leszka Moczulskiego i Tadeusza Stańskiego. Wszedł w skład Międzyuczelnianego Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania składającego się z przedstawicieli NZS, który podlegał analogicznemu Komitetowi działającemu przy MKZ NSZZ „Solidarność” w Katowicach. Był inspiratorem podjęcia przez Zarząd NZS decyzji o przystąpieniu 20 listopada 1981 r. do akcji strajkowej w geście solidarności ze strajkującymi studentami Radomia. 25 listopada 1981 r. wszedł w skład Międzyuczelnianego Komitetu Strajkowego, którego zadaniem była koordynacja całości akcji protestacyjnych na śląskich uczelniach. Za zaangażowanie się w akcje protestacyjne oraz działalność w strukturach NZS w dniu 16 grudnia 1981 r. został zatrzymany, a następnie od dnia 18 grudnia 1981 r. internowany. Przebywał Ośrodku Odosobnienia w Zabrzu-Zaborzu oraz Ośrodku Odosobnienia w Uhercach, który opuścił w dniu 24 lipca 1982 r. W czasie internowania został skreślony z listy studentów Politechniki Śląskiej, jednakże dzięki staraniom podjętym po wyjściu z internowania powrócił na studia, które ukończył w marcu 1983 r. Z powodów politycznych w 1983 r. zdecydował się na wyjazd emigracyjny do USA.