Tadeusz Jan Zieliński

W latach 1980-1981 aktywnie uczestniczył w działalności NSZZ „Solidarność” w Biurze Projektów Budownictwa Wiejskiego w Lublinie. Odegrał wiodąca rolę w organizowaniu Komisji Zakładowej w tym Biurze, a następnie pełnił funkcję przewodniczącego KZ NSZZ „Solidarności”. Aktywny był także w Międzyzakładowym Komitecie Założycielskim NSZZ „S” w Lublinie, gdzie był prelegentem. Był zaangażowany w tworzenie struktur związkowych na Lubelszczyźnie. Uczestniczył m.in. w zebraniu organizacyjno-założycielskim w Zakładzie Przemysłu Dziewiarskiego „TRAWENA” w Trawnikach. Jego wystąpienie w dniu 15.11.1980 r. jako prelegenta, krytyczne wobec działań PZPR i ZSRR, uznane zostało za antypaństwowe i stało się powodem objęcia go kontrolą operacyjną w ramach sprawy krypt. „Prelegent”. Po ogłoszeniu stanu wojennego ukrywał się, jednakże 23.12.1981 r. został zatrzymany i internowany. Przebywał w Ośrodkach Odosobnienia we Włodawie i w Lublinie. Pan Tadeusz Zieliński został zwolniony z internowania 13.05.1982 r., dzięki wstawiennictwu i prośbie arcybiskupa lubelskiego Bolesława Pylaka. Po zwolnieniu z internowania nie zaniechał prowadzenia działalności związkowej i politycznej. Włączył się w odbudowę struktur związkowych i utrzymywał kontakty z osobami kontynuującymi działalność opozycyjną. Z powodu swej działalności w latach 1982-1985 był inwigilowany i kontrolowany operacyjnie. Przeprowadzono z nim także rozmowę ostrzegawczą, a także zastrzeżono mu wyjazdy zagraniczne na 2 lata. Jako osoba internowana i represjonowana Pan Tadeusz Zieliński w kwietniu 1985 roku zdecydował się na wyjazd emigracyjny z Polski, wraz z rodziną.