Antoni Kopaczewski

Antoni Kopaczewski  (1941-2014) był pracownikiem Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL-Rzeszów” w Rzeszowie. W 1980 r. był jednym z inspiratorów utworzenia niezależnych związków zawodowych oraz współorganizatorem strajku okupacyjnego w miejscu pracy. W 1980 r. został powołany na przewodniczącego Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, a po legalizacji „Solidarności” został wybrany na przewodniczącego Zarządu Regionu Rzeszowskiego NSZZ „Solidarność” oraz uczestniczył w I Krajowym Zjeździe Delegatów NSZZ „Solidarność” w Gdańsku. Podczas tego zjazdu został powołany na członka Komisji Krajowej. W styczniu 1981 r. współorganizował strajk okupacyjny w budynku rozwiązanej Wojewódzkiej Rady Związków Zawodowych w Rzeszowie z ramienia Komitetu Strajkowego MKZ NSZZ „Solidarność”. Po zawarciu porozumienia ze stroną rządową był sygnatariuszem porozumień rzeszowskich, a następnie członkiem Komisji ds. Realizacji Porozumień Rzeszowsko – Ustrzyckich. 
   W dniach od 13.12.1981 r. do 6.05.1982 r. był internowany w ośrodkach odosobnienia w Iławie i Załężu. Po zwolnieniu z internowania nawiązał współpracę z działaczami zdelegalizowanej rzeszowskiej „Solidarności” w celu zorganizowania struktur opozycyjnych. W 1983 r. współtworzył Oddział „Solidarności Walczącej” w Rzeszowie. Będąc formalnym przywódcą antykomunistycznej organizacji koordynował wydawanie własnych wydawnictw oraz kolportowanie przywożonych z Wrocławia, Krakowa i Warszawy. Publikował też artykuły pod pseudonimem „Michał Jodłowski”. Podczas wieców organizowanych przez podziemie antykomunistyczne wygłaszał patriotyczne przemówienia. 3.05.1984 r. został zatrzymany przez Służbę Bezpieczeństwa pod zarzutem zorganizowania manifestacji w Rzeszowie. 27.07.1984 r. na podstawie amnestii Prokuratura Rejonowa w Rzeszowie postępowanie umorzyła. Był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa w latach 1980-1989. Próbowano go też zdyskredytować przez ukazanie w fałszywym świetle działalności jego ojca w AK i WiN. W 1989 r. ostro potępił porozumienie zawarte przy "okrągłym stole".