Ryszard Stanisław Dworzyński

Ryszard Dworzyński swoją działalność opozycyjną rozpoczął w latach 70., podczas wydarzeń grudniowych, uczestnicząc w demonstracji pod budynkiem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Szczecinie. 
W 1980 r. brał czynny udział w strajkach sierpniowych na terenie swojego zakładu pracy, następnie przystąpił do NSZZ „Solidarność”. Ponadto aktywnie uczestniczył w pracach Komisji Oddziałowej NSZZ „Solidarność’, a od września 1980 r. został członkiem Komitetu Zakładowego. 
Po wprowadzeniu stanu wojennego w dniach 14-16.12.1981 r. był inicjatorem i współorganizatorem strajku w Przedsiębiorstwie Państwowym „Polmozbyt” w Szczecinie, gdzie został wybrany przewodniczącym Komitetu Strajkowego. 
Za powyższą działalność opozycyjną w dniu 21.01.1982 r. został aresztowany i przetrzymywany w Areszcie Śledczym w Szczecinie. W dniu 09.04.1982 r., wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Szczecinie, został skazany w trybie doraźnym na 2 lata więzienia i osadzony w Zakładzie Karnym w Stargardzie Szczecińskim, następnie we Wrocławiu i w Strzelinie. Zwolniony w dniu 13.05.1983 r. na podstawie ułaskawienia. Dodatkową formą represji wobec Ryszarda Dworzyńskiego było zwolnione z pracy.
Pomimo doznanych represji nadal prowadził zagrożoną działalność na rzecz odzyskania przez Polskę suwerenności i niepodległości. Brał udział w licznych manifestacjach, akcjach propagandowych i protestacyjnych organizowanych przez „Solidarność” oraz ugrupowania niepodległościowe, dążące do obalenia systemu komunistycznego w Polsce.
W sierpniu 1984 r. otrzymał paszport „w jedną stronę” i wyjechał do Szwecji jako emigrant polityczny.