Czesław Niezgoda

 W lipcu 1980 r. stanął na czele Komitetu Strajkowego w PKP w Lublinie. Doprowadził do wyborów Nowej Rady Zakładowej i został jej przewodniczącym. Odegrał wiodąca rolę w organizowaniu Komisji Zakładowej „Solidarności” w Lokomotywowni Lublin i na całym Węźle kolejowym. Z inicjatywy Czesława Niezgody odbyło się 10.09.1980 r. spotkanie w Świdniku przedstawicieli 27 Komitetów Strajkowych z zakładów pracy Lubelszczyzny, w wyniku którego powołano Międzyzakładowy Środkowowschodni Komitet Założycielski Niezależnych Samorządnych Związków Zawodowych z siedzibą w Lublinie. Jako przedstawiciel PKP wszedł w skład MŚKZ i wybrany został przewodniczącym tego Komitetu. Sprawował tę funkcję do 6.02.1981 r. Z ramienia MKZ brał udział w spotkaniach z władzami administracyjnymi Lubelszczyzny, wszedł także w skład Krajowej Komisji Porozumiewawczej. W MKZ Regionu Środkowo-Wschodniego NSZZ „Solidarność” pracował z wielkim zaangażowaniem i skutecznością. Był także członkiem Zarządu Regionu Środkowo-Wschodniego. 13.12.1981 r. został internowany i osadzony w  Ośrodku Odosobnienia we Włodawie i w Areszcie Śledczym w Lublinie, w skutek czego znacznie pogorszył się stanu jego zdrowia. Formą represji w czasie internowania było także utrudnianie kontaktu z rodziną poprzez odmawianie widzeń. Po zwolnieniu z internowania 16.06.1982 r. podjął działalność związkową w nielegalnych strukturach „Solidarności”, był współorganizatorem odbudowy tych struktur i aktywnie uczestniczył w pracach podziemnej Komisji Zakładowej NSZZ „S” Węzła PKP, wchodząc w skład jej władz. Utrzymywał kontakty z osobami kontynuującymi działalność opozycyjną, także z FSC i WSK w Świdniku oraz ze wspierającymi podziemną „S” księżmi zwłaszcza z kościoła przy ul. Kunickiego w Lublinie, gdzie znalazło siedzibę Krajowe Duszpasterstwo Kolejarzy. Był współtwórcą i animatorem tego Duszpasterstwa i współorganizatorem pielgrzymek kolejarzy na Jasną Górę, 25 listopada w  święto patronki kolejarzy Św. Katarzyny. Duszpasterstwo Kolejarzy było miejscem spotkań kręgów opozycyjnych, organizowane tam były uroczystości patriotyczno-religijne i rocznicowe np. kolejne rocznice lubelskiego lipca. Czesław Niezgoda był także uczestnikiem Studium Katolickiej Nauki Kościoła przy Kurii Biskupiej w Lublinie, gdzie także spotykało się wielu aktywistów „Solidarności”. Z powodu swojej działalności  był inwigilowany i kontrolowany przez SB oraz wielokrotnie wzywany na rozmowy ostrzegawcze, m.in. przed wizytą Jana Pawła II w Lublinie w 1987 r. W trakcie uroczystości podczas pobytu papieża w Lublinie , jako delegat „Solidarności” kolejarskiej wręczył dar – gobelin z postacią św. Katarzyny i pomnikiem krzyżem usytuowanym w Lokomotywowni Lublin oraz z napisem upamiętniającym pierwszy strajk kolejarzy w lipcu 1980 r. W sierpniu 1986 r. został zatrzymany na 48 godzin, a w jego domu przeprowadzano przeszukania. Formą represji wobec Czesława Niezgody było także zastrzeżenie wyjazdów zagranicznych