Jan Toporowski

W latach 1980-1981 był aktywnym działaczem NSZZ „Solidarność” na terenie Fabryki Łożysk Tocznych w Kraśniku, gdzie pracował w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym. Odegrał wiodąca rolę w organizowaniu Komisji Zakładowej „S” w FŁT. Pełnił funkcję v-ce przewodniczącego Komisji Zakładowej NSZZ „S”. Był jednym organizatorów i aktywnych uczestników strajku okupacyjnego. Wchodził w skład Komitetu Strajkowego  i był łącznikiem z innymi strajkującymi zakładami pracy Lubelszczyzny. 15.12.1981 dotarł pieszo jako łącznik z FŁT w Kraśniku do WSK PZL Świdnik, skąd przywiózł dużą liczbę egz. „Biuletynu Strajkowego Regionalnego Komitetu Strajkowego Regionu Środkowo-Wschodniego”. Dotarł także do strajkujących w FSC i Lubelskich Zakładów Naprawy Samochodów w Lublinie. Po pacyfikacji strajku w dniu 18.12.1981 roku ukrywał się. 20.12.1981 roku został aresztowany, a 23.12.1981 internowany w Ośrodku Odosobnienia we Włodawie, następnie od 6.03.1982 r. w Lublinie, od 2.08.1982 r. w Ośrodku Odosobnienia w Kwidzynie. W dniu 22.09.1982 r. został przewieziony ponownie do Aresztu Śledczego w Lublinie jako aresztowany pod zarzutem sporządzenia i przekazania w celu rozpowszechniania listu, ostemplowanego pieczęcią „wolnej poczty internowanych”, do członków „Solidarności” Regionu Środkowo-Wschodniego, w którym miał nawoływać do wystąpień w celu uczczenia drugiej rocznicy powstania „Solidarności”. Postępowanie prokuratorskie wobec Jana Toporowskiego zakończyło się skierowaniem w dniu 27.10.1982 roku aktu oskarżenia do Sądu Rejonowego w Lublinie. Wyrokiem z dnia 16.12.1982 r. Jan Toporowski został skazany  na 1,5 roku pozbawienia wolności w zawieszeniu na 3 lata i 50 tys. zł grzywny. Jednocześnie postanowieniem Sądu Rejonowego w Lublinie, z tą samą datą, uchylono areszt wobec niego. Po zwolnieniu z więzienia Jan Toporowski nadal uczestniczył w pracach podziemnych struktur „Solidarności” w FŁT.  Był autorem tekstów i kolporterem „Biuletynu Informacyjnego Ziemi Kraśnickiej”. Utrzymywał kontakty z innymi działaczami z terenu Kraśnika i Regionu. Z tego powodu był inwigilowany, objęty kontrolą operacyjną i wzywany na rozmowy ostrzegawcze w czerwcu 1983 i w 1984 roku. Jako osoba internowana i represjonowana Pan Jan Toporowski zdecydował się w październiku 1984 roku na wyjazd emigracyjny z Polski do Kanady.