Janusz Marek Kurtyka

W latach 1979-1983 student historii Uniwersytetu Jagiellońskiego, a następnie począwszy od 1985 r. pracownik naukowy Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk – Pracowni Słownika Historyczno-Geograficznego Małopolski w Średniowieczu, krakowskiej placówki Zakładu Słownika Historyczno-Geograficznego Ziem Polskich w Średniowieczu IH PAN.
W 1979 r., jeszcze jako uczeń III Liceum Ogólnokształcącego w Krakowie, kolporter pisma drugoobiegowego „Merkuriusz Krakowski i Światowy”. Jesienią 1980 r. jeden z inicjatorów powołania struktur Niezależnego Zrzeszenia Studentów na Uniwersytecie Jagiellońskim (członek Komitetu Założycielskiego NZS UJ, członek Komisji Statutowej NZS), a następnie członek Rady Naukowej Instytutu Historii UJ oraz Rady Wydziału Filozoficzno-Historycznego UJ z ramienia NZS). 
Po wprowadzeniu stanu wojennego członek konspiracyjnej Rady Programowej NZS (tzw. grupa ekspercka), podlegającej podziemnej Krakowskiej Komisji Wykonawczej NZS, która wydawała czasopismo „Tędy”, opracowywała zbiory wskazówek i analizy działalności podziemnej. Napisał oparty o doświadczenia pracy konspiracyjnej żołnierzy Armii Krajowej poradnik określany jako „ABC konspiratora”. Współtworzył Fundusz Inicjatyw Społecznych, którego celem było świadczenie pomocy pozbawionym przez władze środków do życia przedstawicielom wolnych zawodów, a także rodzinom internowanych działaczy opozycji. W latach 1982-1985 zaangażowany w działalność Serwisu Informacyjnego Podziemnej Agencji Prasowej Studentów i Solidarności.
Ponadto od grudnia 1981 r. współorganizator niezależnej grupy konspiracyjnej w  Nowej Hucie, zajmującej się m.in. produkcją kolców do rzucania pod koła samochodów milicyjnych oraz podsłuchiwaniem milicyjnych radiostacji, a także wyszukiwaniem odpowiednich lokalizacji dla nadajników Radia „Solidarność”. 
W latach 1982-1987 wykładowca Podziemnego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Współpracował też z Chrześcijańskim Uniwersytecie Robotniczym, działającym przy parafii pw. Św. Maksymiliana w Krakowie – Mistrzejowicach. Publikował także teksty o tematyce historycznej w niezależnym kwartalniku „Arka”. 
W okresie od 1 września 1987 r. do 31 sierpnia 1988 r. odbywał zasadniczą służbę wojskową, w trakcie której wraz z Franciszkiem Hennelem zorganizował protest dwunastu słuchaczy Szkoły Podchorążych Rezerwy przy 37 pułku artylerii, którzy w listopadzie 1987 r. odmówili wzięcia udziału w obowiązkowym dla podchorążych głosowaniu w referendum dotyczącym tzw. II etapu reformy gospodarczej.