Antoni Kazimierz Pietkiewicz

od 1977 r. współpracował z Komitetem Obrony Robotników, następnie z Komitetem Samoobrony Społecznej „KOR”. W latach 1979–1980 prowadził działalność w ramach Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, był członkiem Rady Sygnatariuszy ROPCiO, liderem ugrupowania w Kaliszu oraz współredaktorem pisma bezdebitowego „Wolne Słowo”. 
W 1980 r. doradzał komitetom strajkowym utworzonym w kaliskich zakładach pracy. Od września 1980 r. działał w strukturach NSZZ „Solidarność”, m.in. jako przewodniczący Komitetu Założycielskiego w Kombinacie Budowlanym w Kaliszu, przewodniczący Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego w Kaliszu, wiceprzewodniczący (od 1.07.1981 r.), a następnie przewodniczący Zarządu Regionu Wielkopolska Południowa, delegat na I Krajowy Zjazd Delegatów w Gdańsku, członek Komisji Krajowej. W listopadzie 1981 r. został sygnatariuszem deklaracji założycielskiej Klubów Rzeczypospolitej Samorządnej „Wolność–Sprawiedliwość–Niepodległość”. Od 13.12.1981 r. był internowany w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku i OO w Warszawie-Białołęce, skąd 28.09.1982 r. wyszedł na przepustkę i już nie powrócił. Ukrywał się przed Służbą Bezpieczeństwa w Warszawie i na Górnym Śląsku, prowadząc aktywną działalność opozycyjną. Był liderem Tymczasowego Komitetu Koordynacyjnego NSZZ „Solidarność” Regionu Wielkopolska Południowa, publikował teksty w prasie podziemnej, przez kurierów przekazywał do Kalisza nielegalne wydawnictwa. W styczniu 1983 r. Wojskowa Prokuratura Garnizonowa umorzyła śledztwo prowadzone przeciwko niemu w związku z przynależnością do Klubów Rzeczypospolitej Samorządnej „Wolność–Sprawiedliwość–Niepodległość” oraz rozpowszechnianiem wydawnictw bezdebitowych. W tym samym roku stanął na czele Międzyregionalnej Komisji Koordynacyjnej „Solidarności” Kalisz – Konin – Sieradz oraz objął kierownictwo redakcji jej organu prasowego „Nasza Solidarność”. 2.07.1984 r. został zatrzymany w Warszawie, osadzony w aresztach w Kaliszu i Ostrowie Wielkopolskim, a po trzech tygodniach zwolniony w związku z umorzeniem na mocy ustawy o amnestii przez Prokuraturę Wojewódzką w Kaliszu wszczętego przeciwko niemu śledztwa.  W latach 1978 –1987 podlegał inwigilacji ze strony Służby Bezpieczeństwa.