Ewa Małgorzata Czarnecka

Ewa Czarnecka była pedagogiem zatrudnionym w Centrum Kształcenia Ustawicznego w Grudziądzu na stanowisku nauczyciela historii, gdzie pełniła funkcję sekretarza Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” Nauczycieli i Pracowników Oświaty i Wychowania. Kolportowała literaturę bezdebitową i prasę związkową. 
Po wprowadzeniu stanu wojennego nawiązała kontakty z opozycjonistami z Grudziądza i Torunia oraz zajęła się wydawaniem nielegalnych ulotek. Współredagowała i rozprowadzała ukazujące się od czerwca 1982 r. nielegalne pismo - Biuletyn Informacyjny „Iskra” sygnowane przez „Solidarność” Podregionu Grudziądz. Po ogłoszeniu powstania w Grudziądzu Tajnego Tymczasowego Prezydium Podregionu, które w październiku 1982 r. zostało zastąpione przez Tymczasową Miejską Komisję Porozumiewawczą NSZZ „Solidarność” weszła w skład Prezydium TMKP, koordynującego działalność podziemną oraz akcje protestacyjne w mieście i okolicach.
W drugą rocznicę porozumień gdańskich brała udział w próbach zorganizowania manifestacji patriotycznej w rejonie pomnika ku czci pomordowanych w 1939 r. w Grudziądzu.
W 1982 r. rozpoczęła również działalność w ramach powołanego przy kościele farnym Św. Mikołaja w Grudziądzu Rejonowego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności, Zwolnionym z Pracy i ich Rodzinom, wspierającym w sposób materialny, finansowy, prawny i medyczny m.in. rodziny osób internowanych.
W drugiej połowie lat 80-tych XX wieku regularnie uczestniczyła w spotkaniach grup działaczy nielegalnych struktur opozycyjnych Regionu Toruńskiego oraz była inicjatorką i uczestniczką Mszy Świętych za Ojczyznę.
W związku z prowadzoną działalnością była wielokrotnie zatrzymywana, aresztowana, przesłuchiwana i poddawana rewizjom w miejscu zamieszkania.