Wojciech Włodzimierz Marusieński

Pan Wojciech Marusieński od września 1980 r należał do NSZZ „Solidarność” przy Hucie „Katowice” w Dąbrowie Górniczej. Był także członkiem Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, który w dniu 13 XII 1981 r. proklamował rozpoczęcie strajku na terenie Huty „Katowice” w Dąbrowie Górniczej. Wkrótce objął funkcję wiceprzewodniczącego w ww. Komitecie. Pan Wojciech Marusieński został oddelegowany do podjęcia rozmów z Komisarzem Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego dla Huty „Katowice”, które miały miejsce w dniu 20 XII 1981 r. Spotkanie nie przyniosło jednak żadnego rozstrzygnięcia, przyspieszając tym samym decyzję o zakończeniu akcji strajkowej (23 XII 1981 r.). 
Na podstawie Postanowienia o tymczasowym aresztowaniu wydanego przez Prokuraturę Rejonową w Dąbrowie Górniczej w dniu 25 XII 1981 r., Pan Wojciech Marusieński został osadzony w Areszcie Śledczym w Katowicach. Następnie na mocy wyroku Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 2 I 1982 r., Pan Wojciech Marusieński został skazany na karę 7 lat pozbawienia wolności i 20000 zł grzywny. W uzasadnieniu wyroku podano, iż ww. w okresie 13-23 XII 1981 r. będąc członkiem Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego przy Hucie „Katowice” w Dąbrowie Górniczej,  koordynował działalność organizacyjną Komitetu, przygotowywał odezwy skierowane do strajkujących, wzywające do kontynuowania działalności strajkowej. 
W dniu 6 IV 1982 r. Pan Wojciech Marusieński został przeniesiony do Zakładu Karnego w Raciborzu, z którego 8 VI 1982 r. został przetransportowany do Zakłady Karnego w Strzelcach Opolskich. Następnie w dniu 17 lipca 1982 r. Pan Wojciech Marusieński został przeniesiony do Zakłady Karnego we Wrocławiu, a 3 marca 1983 r. do Zakładu Karnego w Strzelinie. Ze względu na bardzo trudną sytuację rodzinną ww., Sąd Wojewódzki we Wrocławiu wydał w dniu 4 VIII 1983 r. postanowienie, w którym udzielił Panu Wojciechowi Marusieńskiemu przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności na okres 6 miesięcy. Pan Wojciech Marusieński opuścił Zakład Karny w Strzelnie w dniu 9 VIII 1983 r. Natomiast Postanowieniem Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu z 20 VIII 1984 r., darowano ww. resztę kary więzienia oraz rozłożono spłatę zasądzonej grzywny na raty. 
Tymczasem Pan Wojciech Marusieński podjął starania o uzyskanie zgody na wyjazd stały do Stanów Zjednoczonych wraz z rodziną, którą otrzymał opuszczając kraj w lutym 1984 r.