Bolesław Magierowski

W listopadzie 1956 r. uczestniczył w demonstracji w Bydgoszczy, podczas której spalono zagłuszarkę programu Radia Wolna Europa. W dniach 28-­31 sierpnia 1980 r. był organizatorem strajku i członkiem Komitetu Strajkowego w Zakładach Urządzeń Okrętowych „Famor” w Bydgoszczy. Po powstaniu Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” pełnił w miejscu pracy funkcję przewodniczącego Komisji Zakładowej, aktywnie działał również w regionalnych strukturach Związku, m.in. zasiadał w Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność”. 
W okresie od 13 grudnia 1981 r. do 25 czerwca 1982 r. był internowany. Przebywał w ośrodkach odosobnienia w Potulicach i Strzebielinku. 
Od lipca 1982 r. był przewodniczącym Tajnej Komisji Zakładowej w ZUO „Famor”, która w 1983 r. weszła w skład Międzyzakładowej Komisji Struktur Podziemnych „Solidarności”. Uczestniczył w nielegalnych manifestacjach w Bydgoszczy w dniach 31 sierpnia 1982 r. i 1 maja 1983 r. W latach 1982-­1989 współtworzył i kolportował podziemne pismo „Być Sobą”. Działał w Duszpasterstwie Ludzi Pracy, organizował i uczestniczył w mszach za Ojczyznę oraz mszy w intencji ks. Jerzego Popiełuszki.
Kilkakrotnie był zatrzymywany przez Służbę Bezpieczeństwa na 48 godzin. W kwietniu 1987 r. został skazany przez Kolegium ds. Wykroczeń w Warszawie na karę grzywny i przepadek „dowodów rzeczowych” za przewożenie wydawnictw podziemnych. W sierpniu 1988 r. Kolegium ds. Wykroczeń w Bydgoszczy ukarało go grzywną za rozrzucanie przed ZUO „Famor” ulotek nawołujących do strajku. W maju 1988 r. był jednym z sygnatariuszy listu do Sejmu PRL w sprawie legalizacji NSZZ „Solidarność”. Od września 1988 r. zasiadał w Radzie Organizacyjnej Regionu Bydgoskiego. Był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa do 1989 r.