Donna Sue Kersey

Obywatelka amerykańska. Przyjechała do Polski w 1981 r. i zamieszkała we Wrocławiu. Od października 1981 r. była zatrudniona jako lektorka języka angielskiego w Studium Języków Obcych Politechniki Wrocławskiej. W czasie swojego pobytu w Polsce nawiązała kontakt z działaczami Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, a następnie z członkami Solidarności Walczącej. Z uwagi na zaangażowanie w działalność opozycji antykomunistycznej władze wydały jej negatywną opinię odnośnie możliwości kontynuowania zatrudnienia na PWr, w wyniku czego uczelnia nie przedłużyła jej umowy o pracę. Jednocześnie podjęto kroki administracyjne zmierzające do cofnięcia jej zgody na pobyt stały w PRL. 
Co najmniej od 1984 r. do 1986 r., wraz ze swoim mężem Dariuszem Olszewskim, była współpracowniczką struktur Solidarności Walczącej we Wrocławiu. W 1984 r. (w maju i we wrześniu) Służba Bezpieczeństwa odnotowała, że małżonkowie dokumentują fotograficznie działania oddziałów Zmotoryzowanych Odwodów Milicji Obywatelskiej (ZOMO) wobec protestujących na ulicach Wrocławia. 
Od 3 listopada 1985 r., gdy wygasło jej prawo pobytu w Polsce, wraz z kilkumiesięczną córką pozostawała w ukryciu, przebywała m.in. w domu jednego z czołowych działaczy SW. Po zatrzymaniu 11 lutego 1986 r. odmówiła wyjaśnień na temat miejsc, w których się ukrywała. 12 lutego 1986 r. zmuszono ją do złożenia oświadczenia, że do 20 lutego 1986 r. opuści terytorium PRL, następnie została zwolniona z aresztu. Jednocześnie 17 lutego 1986 r. złożyła ponowny wniosek o przyznanie jej prawa stałego pobytu, uzasadniając to sytuacją rodzinną. Po serii artykułów, które ukazały się w prasie amerykańskiej, władze PRL w dniu 20 lutego 1986 r. ostatecznie wydały jej kartę stałego pobytu. Jednak na skutek szykan w 1986 r. zdecydowała się wyjechać z Polski, w ślad za nią o zgodę na wyjazd emigracyjny z powodów politycznych wystąpił jej mąż.