Zbigniew Stanisław Libera

Na początku lat 80. był zatrudniony jako dekorator w Spółdzielczym Domu Handlowym w Pabianicach, jednocześnie zajmował się działalnością artystyczną w dziedzinie plastyki. Po wprowadzeniu stanu wojennego samodzielnie wykonał, a następnie rozwiesił na terenie Pabianic kilkadziesiąt plakatów zawierających treści wzywające do oporu przeciwko zarządzeniom oraz krytykę opresyjnej polityki władz wobec działaczy opozycji antykomunistycznej. 
W połowie stycznia 1982 r. nawiązał współpracę z członkami podziemnych struktur Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, którzy dostarczali mu materiały i narzędzia (w postaci matryc, papieru, farby drukarskiej i innych) do wykonywania ulotek, plakatów i pism sygnowanych przez podziemne organizacje. Drukował m.in. numery pism „Bibuła”, „KOS”, „Robotnik”, „Jesteśmy”. 
W związku z tą aktywnością w dniu 26 sierpnia 1982 r. dokonano przeszukania w jego mieszkaniu, w wyniku którego odnaleziono pewną ilość wydawnictw drugiego obiegu i materiałów poligraficznych. Tego samego dnia został zatrzymany. 27 sierpnia 1982 r. Wojskowa Prokuratura Garnizonowa w Łodzi przedstawiła mu zarzuty i wydała postanowienie o tymczasowym aresztowaniu. Na czas postępowania został osadzony w Areszcie Śledczym w Łodzi. Wyrokiem Sądu Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy z 18 listopada 1982 r. za czyn opisany w art. 48 ust. 2, 3 dekretu z 12 grudnia 1981 r. o stanie wojennym skazano Pana Zbigniewa Stanisława Liberę na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności (której początek wyznaczono na dzień zatrzymania), grzywnę oraz obciążono go kosztami postępowania. Od 9 maja 1983 r. był osadzony Zakładzie Karnym w Hrubieszowie. Wolność odzyskał 3 sierpnia 1983 r. w związku z darowaniem reszty kary na podstawie przepisów ustawy o amnestii, orzeczonym postanowieniem Sądu Pomorskiego Okręgu Wojskowego z 1 sierpnia 1983 r.
W latach 1986-1987 był rozpracowywany przez Służbę Bezpieczeństwa w związku z podejrzeniem kontynuowania działalności antykomunistycznej. Był inwigilowany przez tajnych współpracowników, jego korespondencja podlegała perlustracji, w telefonie zamontowano podsłuch, a on sam był wzywany na tzw. „rozmowy ostrzegawcze”.